Het is een tijdje geleden dat ik een blog heb geschreven..Het is nu allemaal erg dubbel, we zijn ontzettend trots dat onze dappere strijder de bestralingen geweldig heeft doorstaan, wat was dit heftig..maar tegelijkertijd..”hoe nu verder?”
Het is vreemd om na 1,5 jaar vechten..vier a vijf keer per week in het UMCG voor chemo, bestralingen en controles (of wekenlange opnames), nu ineens pas over drie weken voor controle terug te moeten. Dit moet het dan zijn, we dachten dat we na de laatste bestraling zo opgelucht zouden zijn, maar nee zo voelt dit niet, laten we alsjeblieft de tijd een jaar vooruit schuiven, een jaar met goede uitslagen en een tijd waarin we weer wat vertrouwen kunnen krijgen. Het is en blijft altijd erg spannend, maar nu de 1e periode..we doen niks anders dan in zijn nekje voelen en kijken of Thomas pijn heeft.
Eigenlijk geeft Thomas geen enkele aanleiding dat we zouden moeten denken dat hij ergens last van heeft, wat een vrolijkerd! Gezellig spelen en knuffelen, Thomas kan er (net als ons) geen genoeg van krijgen. We merken niet aan hem dat hij een loodzware behandeling heeft doorstaan, integendeel wat een energie!
In februari staat een MRI op de planning, het effect van de bestraling is dan nog niet te meten (het tumorweefsel moet worden afgebroken, dit is een proces van maanden), maar het doel van deze scan is om te beoordelen of er geen andere verdachte plekjes bij zijn gekomen (en groeit het vreemde plekje bij zijn sleutelbeen en hart).
We gaan er wederom voor, het leven stap voor stap weer oppakken, met dappere Thomas als ons voorbeeld!
Francis, wat kun je het goed verwoorden allemaal, het komt echt aan…
Fijn dat het zo’n vrolijk mannetje is, ondanks alle ellende, hopelijk snel een positief bericht en blijven genieten van alle mooie momenten en jullie heerlijke mannetje.
Wat een mooie foto op de homepage, echt ontroerend!
Denk veel aan jullie, zet ‘em op!
Lfs Annemarie
Jeetje, word altijd zo emotioneel als ik dit lees zit ik altijd met tranen in mijn ogen! Wat een dapper mannetje hebben jullie toch en jullie zelf ook!! Ik ga heeeeelll hard duimen voor goede uitslagen, dat 2012 inderdaad jullie jaar mag worden! Samen met een jongentje dat het niet zo zwaar hoeft te hebben met allemaal bestralingen ect. Als de afgelopen 1,5 jaar!! Xxx jullie buren (Marloes en Giovanni noah en jesse
Wat is Thomas toch een open, lief en vrolijk kind, zo als hij lacht op de foto! Ook ik duim voor een 2012 met louter goede uitslagen en met veel genieten met elkaar.
Ik hoop dat 2012 jullie jaar wordt! Het is jullie enorm gegund!